Pożyczki kojarzą się zazwyczaj z sektorem bankowym i pozabankowym. To naturalne, jednak istnieje możliwość pożyczenia pieniędzy od rodziny, np. od brata. Trzeba mieć jednak na uwadze, że może być niezbędne zapłacenie podatku.

Podatek a pożyczka od rodziny

Wydaje się, że pożyczka od rodziny to taka nie do końca pożyczka. W końcu od rodziny to jak przysługa, czasami na słowo, a nie pożyczka z banku. Należy zweryfikować ten sposób myślenia, bowiem zgodnie z przepisami podatkowi podlega każda pożyczka. Podatek ten wynosi 2% z całej pożyczonej sumy i istotnie pożyczki w rodzinie są z niego zwolnione, ale tylko wtedy gdy jednorazowo pożycza się maksymalnie 9637 zł. Przy tym jest to limit dla osób, które znajdują się w I grupie podatkowej, tj. rodzeństwa, zięcia, teściów, synowej, małżonków, macochy, ojczyma, pasierba, wstępnych, zstępnych. Innym warunkiem jest też limit czasowy, czyli udzielenie pożyczki w rodzinie raz na 5 lat. Przy tym nie ma żadnego obostrzenia jeżeli chodzi o to, na co pożyczka będzie spożytkowana, byle w ręku pożyczkobiorcy była od razu cała kwota, a nie jej część.

Jak uniknąć podatku od pożyczki?

W chwili podjęcia decyzji o wzięciu pożyczki od brata pojawia się poważne pytanie: co z urzędem skarbowym? Czy można uniknąć podatku, czy trzeba zapłacić? Możliwe jest uniknięcie opodatkowania, ale niezbędne jest spełnienie dwóch istotnych warunków. Po pierwsze należy udokumentować pożyczkę. Oznacza to, że powinna być ona nie wręczona do ręki, lecz przelana na konto bankowe, co będzie dowodem jej istnienia. Za dowód może posłużyć również przekaz pocztowy. Drugim warunkiem jest konieczność złożenia deklaracji PCC-3 w terminie 14 dni od momentu zawarcia umowy pożyczkowej z bratem. Deklaracja ta dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zignorowanie powyższych formalności i wzięcie pożyczki do ręki spowoduje, że zaistnieje konieczność zapłacenia aż 20% podatku, zamiast 2%. Jest to suma znacznie wyższa. Gdy urząd skarbowy dowie się o pożyczce nie będzie odwrotu od konieczności uiszczenia podatku.